DOBRO W ŚWIECIE SZTUKI

Agnieszka Półrola jest artystką wyjątkową. Potrafi prostymi, oszczędnymi środkami wyrazu wzbudzać potężne przeżycia estetyczne. Wie, jak przykuć uwagę widza i zaprosić go do dialogu ze sztuką. Nie do przecenienia są również jej zasługi jako pedagożki, która wychowuje kolejne pokolenia twórców na Uniwersytecie Humanistyczno-Przyrodniczym im. Jana Długosza. 17 kwietnia, w Miejskiej Galerii Sztuki odbędzie się wernisaż wystawy jubileuszowej z okazji 25-lecia pracy twórczej artystki. Nam z tej okazji udało się namówić malarkę na krótką rozmowę.

Adam Florczyk: 25 lat pracy twórczej to poważny jubileusz. Czy po takim okresie można już poczuć artystyczną sytość?

Agnieszka Półrola: W 2019 roku upływa 25 lat od ukończenia przeze mnie w 1994 roku Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, Filii w Katowicach (obecnie Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach). Jubileusz 25-lecia pracy twórczej to jednak umowna klamra czasowa. Od wczesnego dzieciństwa nieustannie doskonalę swoje umiejętności plastyczne, więc sztuka jest dla mnie podstawową formą komunikowania się ze światem. Trudno rozważać to w jakichś innych kategoriach, niż jako cząstkę mojej osobowości.

Większość Pani prac charakteryzuje się specyficznym „wewnętrznym spokojem”. Zamiast krzyczeć, hipnotyzują one ładem i tajemnicą. Prowokują do kontemplacji. Ja je bardzo lubię i doceniam. Zastanawiam się tylko, czy współcześnie, gdy media atakują nas zewsząd głośno i agresywnie, taka „szeptana” sztuka ma wystarczająca siłę przebicia?

Odpowiedź tkwi w samym pytaniu. Jeśli moja spokojna, poukładana i tajemnicza twórczość wzbudziła w Panu zainteresowanie, oznacza to, że wnosi sobą wartość.

Myśli Pani, ze sztuka może zmieniać świat? Wpływać na otaczającą nas rzeczywistość? Czy raczej jest tylko komentatorką tego, co się dzieje?

Uważam, że sztuka bardzo silnie na nas oddziałuje, inspiruje, wpływa na wyobraźnię i rozwija kreatywność. Jestem zwolenniczką teorii, że należy generować pozytywne przesłanie, które będzie powoływać do życia kolejne dobro. W swojej twórczości staram się zawrzeć platońskie idee: dobro, piękno i prawdę.

Zajmuje się Pani zarówno grafiką, malarstwem, rysunkiem, jak i projektowaniem. Traktuje Pani sztukę użytkową osobno, czy też wynika ona w sposób naturalny z pozostałych artystycznych doświadczeń?

Wszystkie te dziedziny sztuki są dla mnie istotną formą wypowiedzi twórczej. Jest to monolityczna całość. Projektując, korzystam z doświadczeń wynikających z warsztatu artystycznego, ale uwzględniam tradycję, zasady technologii drukarskich oraz wiedzę związaną z historią pisma.

W jakim stopniu Pani doświadczenie jako pedagoga wpływa na Pani autorską twórczość?

Doświadczenie pedagoga nieustannie uczy mnie w sensie ogólnym: doskonalenia sposobu klarownej komunikacji werbalnej i wypowiedzi plastycznej, odpowiedzialności i głębokiego zainteresowania drugim człowiekiem.