Liudmyla Kosteretska

”Muzyka inspiruje cały świat, dodaje skrzydeł duszy, sprzyja ucieczce wyobraźni; muzyka daje życie i radość wszystkiemu, co istnieje... Można ją nazwać ucieleśnieniem wszystkiego, co piękne i wzniosłe” - Platon

Liudmyla Kosteretska muzyką żyje od dzieciństwa. Mając zaledwie 7 lat zachwyciła się światem sztuki. Później, usłyszała zdanie o muzyce słynnego filozofa Platona i zdała sobie sprawę, że muzyka jest jej powołaniem, jej życiem. Zaczęła się uczyć w Dziecięcej Szkole Muzycznej. Początkowo, ukończyła klasę akordeonu; dla wszechstronnego rozwoju uczyła się również gry na bandurze i gitarze, ale najbardziej pokochała fortepian. Po ukończeniu eksternistycznie programu nauczania gry na tym instrumencie, nieustannie dążyła do tego, aby realizować swoje marzenia. W 1993 roku zaczęła studiować w Liceum Muzycznym im. Lewa Rewuckiego w Czernihowie. Lata nauki były dla niej bardzo owocne, poświęciła się muzyce całkowicie. Sprawdzała się nie tylko jako pianistka, ale także wykazała się doskonałymi umiejętnościami w zakresie kompozycji, uczestnicząc w konkursach kompozytorskich. Liceum muzyczne ukończyła z wyróżnieniem w 1997 roku. W tym samym roku wstąpiła do Muzycznego Konserwatorium im. Iwana Kotlarewskiego w Charkowie, gdzie kontynuowała studia zawodowe w klasie fortepianu. Jak twierdzi - za wszystkie sukcesy i wiarę w nią - jest wdzięczna profesor Tatianie Werkinej. Konserwatorium ukończyła w 2002 roku, po czym rozpoczęła swoją karierę jako pedagog i akompaniator gry na fortepianie oraz solistka. W latach 2002-2022 pracowała w Dziecięcej Szkole Muzycznej nr 5 im. Mykoły Rymskiego-Korsakowa jako nauczyciel gry na fortepianie i akompaniator. Efektem jej owocnej pracy są jej studenci - laureaci różnych konkursów regionalnych, krajowych i międzynarodowych (m.in. w Nowym Jorku, Paryżu, Izraelu, Malezji). Ponadto Liudmyla Kosteretska brała czynny udział w różnych koncertach, spektaklach, konkursach jako pianistka i akompaniatorka. Po wybuchu wojny w Ukrainie, aby ratować siebie i swoje dzieci, była zmuszona opuścić dom i ulubioną pracę. – Na szczęście pomogli nam Polacy, życzliwi i szczodrzy ludzie, którzy dali nie tylko bezpieczną przystań, ale także możliwość dalszego realizowania moich marzeń życiowych, związanych z muzyką! Jestem im za to niezmiernie wdzięczna! – powiedziała.

Liudmyla w Ośrodku Promocji Kultury Gaude Mater zagrała dla nas trzy utwory Fryderyka Chopina oraz zaśpiewała ludową pieśń „Księżyc na niebie, gwiazdy świecą”.

Fryderyk Chopin – Nokturn Es-dur op. 9 N2
Napisany w 1830 roku i dedykowany pianistce Marii Camillowej Pleyel. Swoją ogromną popularność zawdzięcza dziesiątkom transkrypcji. Większość z nich powierza prowadzenie głównej, śpiewnej melodii skrzypcom, co – gdy tylko ją usłyszymy – wydaje się zupełnie naturalnym wyborem…

Fryderyk Chopin – Etiuda op. 25 N2
Powstała przed 1837 rokiem, poświęcona pisarce Marie Sophie d’Agoult, kochance innego wielkiego autora muzyki fortepianowej – Ferenza Liszta. Interpretatorzy tej etiudy słyszą w jej skrajnościach brzmieniowych szalejące żywioły. Nazywa się ją także ,,wiatrem zimowym”…

Fryderyk Chopin – Etiuda rewolucyjna op. 10 N12
Pierwsze ,,heroiczne” dzieło polskiego geniusza, napisane w czasie Powstania Listopadowego – prawdopodobnie w 1831 roku. ,,Dwunasta” wcale nie została nazwana ,,rewolucyjną” przez samego kompozytora. Nadanie jej tego miana przypisuje się pierwszemu monografowi Chopina – Lisztowi, któremu zresztą została dedykowana.

„Księżyc na niebie, gwiazdy świecą”
Ukraińska, ludowa pieśń liryczna o gorącej miłości kozaka do dziewczyny. Do drogi życiowej odnosi się w tekście symbol łodzi – dziewczyna płynie nią w księżycową noc, jej pieśń słyszy kozak, a jego serce zamiera z radości i szczęścia. Czy jego nadzieje na wzajemność dziewczyny się spełnią?