OWADY EGZOTYCZNE

Wystawa „Ulotne piękno. Egzotyczne owady świata z kolekcji Muzeum Częstochowskiego” to prezentacja kolekcji owadów z najodleglejszych zakątków globu, znajdującej się w zbiorach Działu Przyrody naszego muzeum. Będzie można ją podziwiać od 24 lipca do 24 października, w Pawilonie Wystawowym w Parku im. Staszica.

Na ekspozycję złoży się około tysiąca okazów najpiękniejszych motyli i chrząszczy świata. Występowanie określonych gatunków owadów uzależnione jest od warunków klimatycznych i szaty roślinnej, charakterystycznej dla danego obszaru. W takim też ujęciu, czyli według krain zoogeograficznych, zostanie zaprezentowana omawiana kolekcja.

Największa na świecie liczba i różnorodność owadów występuje w krainie neotropikalnej. Na każdej wystawie przyrodniczej błękitne motyle z rodziny Morphidae (Morfidy) - o pięknych, metalicznie połyskujących we wszystkich odcieniach koloru niebieskiego skrzydłach - najbardziej przyciągają uwagę zwiedzających.

Z kolei do występującej w krainie indoaustralijskiej rodziny Papilionidae (Pazie) należą największe, a także najpiękniejsze motyle świata. Szczególnie wyróżniają się ogromne pazie rajskie z rodzaju Ornithoptera. Niektóre z nich zostały wpisane na czerwoną listę IUCN jako zagrożone wyginięciem.

Krainę etiopską tworzy kontynent afrykański na południe od Sahary i Madagaskar. Występujące tutaj motyle najczęściej ubarwione są w różnych odcieniach koloru czerwonobrązowego lub piaskowego – typowych dla afrykańskiego krajobrazu. W Afryce występują także najlepiej latające motyle na świecie - Charaxes brutus. Z powodu szybkiego lotu na dużych wysokościach rzadko trafiają one do kolekcji entomologicznych, ale na wystawie „Ulotne piękno” będzie można je podziwiać.

Odrębny zbiór stanowią motyle nocne i chrząszcze – reprezentanci wszystkich wymienionych wyżej krain geograficznych. W częstochowskim muzeum zobaczymy wśród chrząszczy między innymi największego chrząszcza świata, południowoamerykańskiego Dynastes hercules.

Ekspozycja „Ulotne piękno” jest także punktem wyjścia do rozważań na temat rozwoju nowożytnej nauki. Okazją, by przedstawić sylwetkę żyjącej na przełomie XVII i XVIII w. Marii Sybilli Merian. Jej nowatorskie obserwacje zainspirowały m.in. obalenie teorii samorództwa oraz zwróciły uwagę na istotne problemy współczesności, takie jak wycinanie lasów tropikalnych w Amazonii.

Przede wszystkim jednak wystawa ta poświęcona jest pamięci dr. Andrzeja W. Skalskiego, przyrodnika i dyrektora Muzeum Częstochowskiego w latach 1975-1991. W tym roku mija 25. rocznica jego śmierci oraz 40. rocznica otwarcia zorganizowanej przez niego wystawy „Klejnoty brazylijskiej dżungli”.

Ewa Kaczmarzyk