.png)
Film
Piękna złośnica - pokaz specjalny
Kino Studyjne OKF Iluzja (Aleja NMP 64)
2025-03-16, godz. 16:00
Film po rekonstrukcji i w jakości 4K. Wspaniali aktorzy, piękne francuskie plenery i niezapomniana historia o tworzeniu obrazu. W trakcie projekcji w okolicach 135 minuty filmu przewidziana jest 10-minutowa przerwa.
Malarz Frenhofer mieszka z kochającą żoną w słonecznej posiadłości, w
uroczym francuskim regionie Langwedocja-Roussillon. Jego życie to
szczęśliwa, spokojna rutyna. Kiedy jednak poznaje piękną, intrygującą
Marianne, postanawia wrócić do malowania obrazu porzuconego przed laty.
Długie sesje z modelką zmieniają się w psychologiczny pojedynek dwóch
silnych osobowości. Zaczynają nadwyrężać małżeństwo artysty. Na naszych
oczach rodzi się malarskie arcydzieło – ale za jaką cenę?
Film zdobył Grand Prix oraz Nagrodę Jury Ekumenicznego na
Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes w 1991 roku. Nagrodzone
canneńskim Grand Prix opus magnum Jacquesa Rivette’a to
najbardziej zmysłowy i radykalny film o malarstwie, jaki kiedykolwiek
nakręcono i zarazem popis aktorski Michela Piccoli, Jane Birkin i
Emmanuelle Béart. Partnerem medialnym dystrybucji kinowej filmu jest
podcast Spoiler Master. Partnerem dystrybucji filmu jest Instytut
Francuski.
“Aż do filmu Rivette’a – w którym po raz pierwszy prawdziwy malarz rzeczywiście maluje i to według własnych praw i własnego widzenia – żaden malarz nie malował naprawdę w żadnym filmie fabularnym” – mówił Bernard Dufour, który w “Pięknej złośnicy” malował obraz.
KRYTYCY O FILMIE:
Największy hołd złożony malarstwu przez kino Michał Oleszczyk, Podcast „SpoilerMaster”
Piękna złośnica to film monumentalny, ale bardzo
intymny, oparty na prostym pomyśle, ale niezwykle złożony i głęboki,
wymykający się jakiejkolwiek próbie syntetycznego, zwięzłego opisu. Jest
w tym dziele niewątpliwie charakterystyczna arcydziełom nieuchwytność,
czyniąca zeń nie tylko opus magnum Jacquesa Rivette’a, ale i jeden z najważniejszych obrazów lat 90. Jędrzej Sławnikowski, Pełna Sala
Dla Rivette’a tekst Balzaka staje punktem wyjścia do
rozważań na temat istoty procesu twórczego. Świadomie dobiera
wykonawców, śledzi ich zachowanie na planie, rejestrując najdrobniejsze
gesty. Sztuka staje się narzędziem wyrażania siebie, ale –przede
wszystkim – dążenia do prawdy już na poziomie procesu tworzenia. Tu
każdy szczegół nabiera znaczenia, zwłaszcza jeśli podany zostaje przez
aktorów tej miary co Michel Piccoli (malarz) i Emmauelle Béart
(modelka). Konrad J. Zarębski, sfp.org.pl
źródło: https://tiny.pl/42933x9m