Wyjątkowo osobista filmowa podróż w głąb siebie z olśniewającą rolą Penélope Cruz.

Rzym, lata 70. Rodzina Borghetti właśnie wprowadziła się do nowego mieszkania z widokiem na zachwycającą panoramę. Pozornie sielankowe życie Clary i jej męża podszyte jest powszednimi smutkami, poczuciem wyobcowania i samotności. Nie brakuje im pieniędzy, ale nie są już zakochani w sobie i nie potrafią się rozstać. Pełna młodzieńczej energii i figlarności Clara nie pasuje do świata sztywnych dorosłych, nudzi się w ich towarzystwie, zwykłe śniadanie zamienia w muzyczne show, a w czasie rodzinnych uroczystości woli spędzać czas z dzieciakami pod stołem. Najstarsza córka Adriana dostrzega opresyjność ojca, jego liczne zdrady oraz samotność, która ogarnia jej matkę. Dzieciom brakuje uwagi ojca, Clarze miłości i zrozumienia męża. Napięcie w relacjach rodziny sięga zenitu i prowadzi do krytycznego momentu, gdy Adriana, korzystając z tego, że nikt w sąsiedztwie jej nie zna, zaczyna udawać przed innymi dziećmi, że jest chłopcem. Prowadzi to do rodzinę do krytycznego punktu.

Film w reżyserii wielokrotnie nagradzanego Emanuele Crialese znalazł się w konkursie głównym 79. MFF w Wenecji, gdzie po premierze publiczność nagrodziła go 12-minutową owacją na stojąco a krytycy entuzjastycznymi recenzjami.

Głosy prasy:

To film o bezmiarze uczuć, o dojrzewaniu niezależnie od wieku, a „Cruz trzyma film razem jak siła grawitacji i ma cudowną, autentyczną chemię ze wszystkimi dziećmi, które grają tutaj jej dzieci, zwłaszcza z Giuliani. / The Hollywood Reporter

W urzekającym dramacie w reżyserii Emanuele Crialese Penelope Cruz jest jak skrzyżowanie Sophii Loren z blaskiem słońca / Screen Daily

Wszystko w „Bezmiarze” jest piękne / Variety