Ziemia jako świadek historii

Do 1 marca w Konduktorowni można oglądać wystawę „LA TERRE EST UN HOMME” Michała Kastorego. Obrazo-obiekty, grafiki cyfrowe i rysunki łączą różne style, techniki i materiały, tworząc nie-powtarzalny język wizualny. To nie tylko estetyczne doznanie, ale także intelektualne i emocjonalne wyzwanie, bo ekspozycja porusza też trudne tematy związane z naszą przeszłością i naszą pamięcią o niej.

Głównym motywem i inspiracją dla twórczości krakowskiego artysty jest ziemia. Postrzega ją nie tylko jako część natury i krajobrazu, ale także jako nośnik i ślad ludzkiej pamięci. Jego prace są pełne symboli i metafor, które nawiązują do różnych aspektów naszej kultury i cywilizacji.

W swojej sztuce Kastory nie unika konfrontacji z Zagładą, która była także udziałem jego rodziny. Artysta poszukuje odpowiednich plastycznych form i adekwatnych znaków wizualnych, które oddadzą to tragiczne doświadczenie. Sam pisze o swojej twórczości: Moje prace traktuję jako nośnik materii, które mnie fascynują swoją strukturą i pochodzeniem i które dzięki zabiegom pozyskanym wprost z technologii i warsztatu malarskiego tworzą obraz i stają się jego częścią. Mówiąc o obrazie, mam tu na myśli – cztery deski, płótno i inne podłoże, po którym można malować, rysować.

Artysta eksperymentuje z różnymi materiałami i technikami, często niszcząc i przekształcając je. Fascynuje go papier, który wyrywa z albumów, atlasów anatomicznych i książek propagandowych z lat 30-tych XX wieku, z koszmarnego okresu III Rzeszy. Kastory spala, maceruje, miesza papier z farbą olejną, klejem, tworząc nową materię, która traci związek z pierwotnym źródłem i ze swoim czasem. W ten sposób nadaje mu nowe znaczenie i wartość.

Ale jest też część twórczości artysty pozbawiona tych dramatycznych skojarzeń. Srebrne faktury, rycerze w złocistych zbrojach, raczej całkiem „niebłędni”, z mieczami, a nawet same miecze, portrety-maski, prawie trójwymiarowe, woskowane obrazo-obiekty. W jego pracach widać fascynacje ciałem człowieka, szczególnie jego głową i… czernią.

Lubię założyć małą czarną i wypić mocne, czarne espresso, ale czerń w obrazach, w takich nasyceniu lekko mnie przeraża. Z nieidentyfikowalną fakturą niepokoi jeszcze mocniej.

Poruszające są również grafiki cyfrowe Kastorego. Bazują na rysunkach wykonanych białym tuszem na czarnych, prawie pustych tłach, które potem artysta przetwarza w tablecie. Na grafikach widzimy postaci, które są w rzeczywistości szkieletami ludzi, odkrytymi na torfowiskach i w bagnach, wykopanymi z ziemi. Są niemymi świadkami końca kultur i cywilizacji.

- Obrazy i grafiki Michała Kastory fascynują, budzą niepokój, zmuszają widza do przyjęcia nowej, niewygodnej optyki, redefiniując naszą wiedzę i przyjęte schematy – napisała o wystawie jej kuratorka Anna Król. – Dzieje się tak zapewne dlatego, że młody artysta posługuje się własnym, spójnym językiem wizualnym i nieoczywistym przekazem, dzięki któremu dokonuje się „powrót umarłych”, a „Ziemia jest/staje się człowiekiem”.

Oglądając wystawę ma się wrażenie, że to prace więcej niż jednej osoby. Różnorodność to to, co ją na pewno charakteryzuje. Zupełnie jakby obrazy, grafiki powstały w różnym czasie, w różnych miejscach albo stworzyły je różne osoby. Jednym z powodów jest zapewne fakt, że dr Michał Kastory jest ekspertem i na różnorodności zna się jak nikt inny. Od kilku lat prowadzi zajęcia z technologii malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie. Warto zajrzeć do jego świata i do Konduktorowni.

Autorem zdjęć z wernisażu, który odbył się 16 lutego, jest Maciej Mąka.

16 lutego w Konduktorowni otwarto wystawę „LA TERRE EST UN HOMME” Michała Kastorego. Obrazo-obiekty, grafiki cyfrowe i rysunki łączą różne style, techniki i materiały, tworząc niepowtarzalny język wizualny krakowskiego artysty. Opowiadają o ziemi, ludziach, przeszłości, końcu cywilizacji i kultury. Ekspozycję można oglądać do 1 marca.